Fotocredit  @quinn.e.a.oosterbaan

'Als allen zich verenigen om op alle mogelijke manieren alles makkelijker te maken, dan blijft er maar één gevaar over, namelijk dat het gemak zo groot wordt dat het te makkelijk wordt; dan blijft er slechts één gemis over - het gemis van de moeilijkheid. Uit liefde voor de mensheid, begreep ik dat Dát mijn opdracht was: moeilijkheden maken, overal'.  - Søren Kierkegaard / Johannes Climacus (1846).

Pauline Nijenhuis stamt uit het pré-internettijdperk en zij is zich sterk bewust van de effecten die het gebruik van het internet heeft voor onze vrijheid, veiligheid en identiteit. Zij vraagt zich af, is het een zegen: onbeperkt vergaren van kennis, regelen van formaliteiten of het doen van aankopen? Of is het een vloek: bepaald worden door dwang, complexiteit of kwetsbaarheid. 

In haar jongste project Wachtwoord; een vloek of een zegen? toont ze de kwetsbaarheid van ons leven online. De zorg over de relatie tussen de mens en de digitale wereld. Daarnaast maakte het werk van Nijenhuis technisch de afgelopen jaren een boeiende ontwikkeling door; bij het weven van haar textielwerk werkte ze samen met computers. Bovendien heeft het werk een performatief karakter gekregen. De kunstenaar zelf verschijnt veelvuldig als model. 
In project ‘De Vendeldraagster’ staat het lichaam letterlijk centraal. De vendeldraagster kan zonder inmenging van een machine haar boodschap overdragen. 

Nijenhuis onderzoekt hoe de versnelling zich verhoudt in onze huidige maatschappij en ons menselijk lichaam in deze steeds meer geautomatiseerde maatschappij; zie ook de projecten Fast Work Time consuming Landscape  en  HAND@WORK.  In haar mixed-media schilderijen 'Snellandschappen' verbeeldt Nijenhuis ‘snelheid' in een zeer arbeidsintensieve en tijdrovende techniek (acryl verf en borduren met de hand). Met dit proces zoekt zij de vertraging op. Misschien onbewust een stil protest tegen de duizelingwekkende versnelling in ons huidige hightechtijdperk?